ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
vælg ordbog:
kunna vb. info
 
udtale
 bøjning
 1
 
 objekt: akkusativ
 kunne, beherske, have forstand på noget
 hún kann enga þýsku
 
 hun kan ikke tysk, hun behersker ikke tysk
 hann kann að leggja parket
 
 han kan lægge parket, han ved hvordan man laver parketgulv
 ég kunni þetta kvæði einu sinni utanað
 
 engang kunne jeg dette digt udenad
 kunna ekki að skammast sín
 
 ingen skam have i livet, ikke have moralske skrupler, være upåvirket
 hann sveik fjölskyldu sína en kunni ekki að skammast sín
 
 han svigtede sin familie, men havde ingen moralske skrupler over det
 kunna lagið á <þessu>
 
 have et godt tag på <dette>, have greb om <dette>
 hann kann lagið á hestum
 
 han har et godt tag på heste
 kunna sér (ekki) hóf
 
 (ikke) holde igen, (ikke) udvise mådehold;
 (ikke) kende sin begrænsning
 kunna sér ekki læti
 
 være jublende glad
 hundurinn kunni sér ekki læti þegar hún kom heim
 
 hunden blev jublende glad da hun kom hjem
 2
 
   (som modalt hjælpeverbum der udtrykker mulighed:)
 kunne
 þetta kann að vera rétt hjá þér
 
 det kan du have ret i, det er muligt du har ret
 munirnir kunna að vera glataðir
 
 genstandene kan være gået tabt, genstandene er muligvis gået tabt
 viðbrögð hans kunna að virðast undarleg
 
 hans reaktion kan virke underlig
 3
 
 objekt: dativ
 kunna <þessu> <vel>
 
 kunne lide <dette>, bryde sig om <dette> (især med nægtelse eller begrænsende udtryk)
 hann kunni því illa hvernig hún talaði um vin hans
 
 han brød sig ikke om den måde hun talte om hans ven på
 han brød sig ikke om hvordan hun omtalte hans ven
 4
 
 kunna sig
 
 have gode manerer, være dannet
 hann kann sig ekki í fínum boðum
 
 han opfører sig upassende til fine selskaber, han ved ikke hvordan han skal opføre sig når han er til fint selskab
 5
 
 kunna + á
 
 kunna á <kaffivélina>
 
 kunne betjene <kaffemaskinen>
 hún kann svolítið á fiðlu
 
 hun spiller lidt violin
 6
 
 kunna + fyrir
 
 kunna <ýmislegt> fyrir sér
 
 kunne <lidt af hvert>, have forstand på <lidt af hvert>
 hann kunni dálítið fyrir sér í göldrum
 
 han kunne trylle lidt
 7
 
 kunna + til
 
 kunna <vel> til verka
 
 være <dygtig>, have et godt håndelag
 sjómennirnir kunnu vel til verka á skipinu
 
 sømændene var fortrolige med arbejdet på skibet
 8
 
 kunna + við
 
 kunna við <hana>
 
 kunne lide <hende>, bryde sig om <hende> (især med nægtelse eller begrænsende udtryk)
 hún kann ágætlega við kennarann
 
 hun kan godt lide læreren
 ég kann ekki við hvernig hann horfir á mig
 
 jeg bryder mig ikke om den måde han kigger på mig
 kunna við sig <þar>
 
 trives <der>
 hann kann vel við sig í skólanum
 
 han trives godt i skolen
 kunnandi, adj
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík